Σχολή Αναρρίχησης στο Πεδίο Αλιάκμονα

ΣΧΟ Βέροιας Σχολή Αναρρίχησης Αρχαρίων 2017

Σάββατο 23 & Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2017

Αναρριχητικό Πεδίο Αλιάκμονα «Νίκος Πιτούλιας»

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το 2ο διήμερο μαθημάτων της Σχολής Αρχαρίων Αναρρίχησης Βράχου που διοργανώνει ο Σ.Χ.Ο. Βέροιας σε συνεργασία με τον Ε.Ο.Σ. Νάουσας.

Το διήμερο περιελάμβανε την εκμάθηση των διαδικασιών του ρελέ και του ραπέλ. Αναλυτικά: αναρρίχηση διαδρομών με ασφάλεια κορυφής (Top rope)
Ασφάλιση αναρριχητή με όλα τα υλικά ασφάλισης & κατασκευή ρελέ.
Ιστορική αναδρομή και ανάλυση (Gri-Gri, Reverso, μισή ψαλιδιά)
Τυπική σχοινοσυντροφιά – Επίδειξη
Rapel: Κατάβαση από βράχο με σχοινιά και ανάλυση

Στο πεδίο υπήρχε ταυτόχρονα η σχολή αναρρίχησης του ΕΟΣ Κοζάνης καθώς και πλήθος αναρριχητών. Γεγονός που επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά πως πρόκειται για ένα από τα καλύτερα σπορ πεδία αναρρίχησης της Βορείου Ελλάδος.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφέρουμε πως μετά την ξαφνική ασθένεια του εκαιδευτή μας Γιώργου Γκάλιου, ο εκπαιδευτής Πάρης Σκουτέλης προσφέρθηκε οικειοθελώς να αναλάβει την απρόσκοπτη συνέχιση της σχολής και τον ευχαριστούμε δημόσια για την άμεση ανταπόκρισή του!!!

Στον Γιώργο Γκάλιο ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση και γρήγορα κοντά μας. Πάντα Ψηλά!!!

ΣΧΟ Βέροιας Σχολή Αναρρίχησης Αρχαρίων 2017

ΣΧΟ Βέροιας Σχολή Αναρρίχησης Αρχαρίων 2017

ΣΧΟ Βέροιας Σχολή Αναρρίχησης Αρχαρίων 2017

ΠΙΕΡΙΑ ΟΡΗ: ΑΝΩ ΜΗΛΙΑ – 5 ΠΥΡΓΟΙ 1712μ

ΣΧΟΒ ΑΝΩ ΜΗΛΙΑ – 5 ΠΥΡΓΟΙ 7 ΜΑΪΟΥ 2017

Κυριακή 7 Μαϊου 2017

Βρισκόμαστε στη δυτική πλαγιά των Πιερίων στα όρη των Μουσών. Τα Πιέρια μαζί με τον Τίταρο αποτελούν τη βόρεια συνέχεια του Ολύμπου. Ψηλότερη κορυφή το Φλάμπουρο 2.190 μ.

Αφουγκράζεσαι τους ήχους της φύσης, πάνω στο μονοπάτι ακούς μύθους και ιστορίες.

Περάσαμε τον ποταμό Αλιάκμονα, ιερός θεός των Μακεδόνων. Από το (άλας, θάλασσα και το άκμων -αμόνι). Ποτάμιος θεός, γεννήθηκε από τον Ωκεανό και την Τηθύ ( κόρη του ουρανού και της γης).

Ο δρόμος μας οδηγεί στη Σφηκιά παλιά ΄΄ Βόσοβα ΄΄, προσπερνάμε το Πολυδένδρι μέχρι το 1926 ΄΄ ΄΄Κόκοβα΄΄, το Δάσκιο παλιότερα Ντράτσικο και τα Ριζώματα παλιότερα Μπόστιανη.

Χωριά ξεχασμένα, αλλά οι κάτοικοι που παραμένουν στα χωριά, τα κρατούν ζωντανά και αντιστέκονται στον μαρασμό του τόπου τους.

Ζεστές κουβέντες που βγαίνουν από την καρδιά, από τη ζωή. Τα σπίτια τους πάντα ανοιχτά, γεμάτα από αισθήματα και φιλοξενία. Με τσίπουρο, κρασί και σπιτικούς μεζέδες.

Πλούσια βλάστηση μας υποδέχεται χαμηλά, πουρνάρια, γαύροι, σφένδαμοι, κουμαριές, κρανιές. Λίγο ψηλότερα, φλαμουριές, αγριοκερασιές, φτελιές, γκορτσιές, αγριομηλιές, φουντουκιές. Στη ζώνη των δασών οξιές και έλατα.

Με την απαράμιλλη ομορφιά του Ολύμπου να δεσπόζει με την πανύψηλη θωριά του, ξεπροβάλλει σαν από παραμύθι το Ελατοχώρι, (παλιά Σκουτέρνα).

Στο παλιό Ελατοχώρι με την εκκλησία του Αγίου Νικολάου (κτίσθηκε το 1779) με τις υπέροχες τοιχογραφίες και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 18^ου αιώνα. Το μόνο οίκημα που σώθηκε, όταν όλο το χωριό κάηκε από τους Γερμανούς στις 27 Ιανουαρίου το 1944.

Βρισκόμαστε στα Πιέρια όρη.

Στην ελληνική μυθολογία, οι Πιερίδες νύμφες ήταν οι εννέα θυγατέρες του Πιέρου και της Ευίππης και κατοικούσαν στην Πιερία.

Σύμφωνα με τον Νίκανδρο τα ονόματα τους ήταν: Κολυμβάς, Ίυγξ, Κεγχρίς, Κίσσα, Χλωρίς, Ακαλανθίς, Νήσσα, Πιπώ, και Δρακωντίς. Σε ένα διαγωνισμό τραγουδιού με τις Μούσες του Ελικώνα έχασαν οι Πιερίδες νύμφες και οι νικήτριες για να τις τιμωρήσουν τις μετέτρεψαν σε κίσσες.

Κατεβαίνουμε, διαδρομή πανέμορφη, φύση αδάμαστη, ευλογημένη, αγέρωχη.

Ελατοχώρι- Ρητίνη – Βρία- Κάτω μηλιά – Μεσαία μηλιά – Άνω μηλιά.

Συναντάμε το πρώτο μεγάλο χωριό τη Ρητίνη. Χτισμένη σε αμφιθεατρική θέση σε υψόμετρο 550 μ. στους ανατολικούς πρόποδες των Πιερίων με καταπληκτική θέα προς την πεδιάδα της Κατερίνης. Το όνομα προέρχεται από τον μεγάλο αριθμό ρητινωδών πεύκων που υπήρχαν στην περιοχή πριν αντικατασταθούν με καρποφόρα δένδρα. Μέχρι το 1929 που έγινε η πρώτη επίσημη απαλλοτρίωση το χωριό ήταν τσιφλίκι Τούρκου μπέη που κατοικούσε στη Βέροια. To παλιό δημοτικό σχολείο Ρητίνης φέρει κτητική επιγραφή έτους 1872.

Σήμερα λειτουργεί ως Πολιτιστικό κέντρο του χωριού.

Κατεβαίνοντας προς τον κάμπο της Πιερίας, συναντάμε το χωριό Βρία, το όνομα της οφείλεται στα βρύα, τα γνωστά φυτά.

Μέχρι το 1926 ονομαζόταν Βρυάζα. Η παλιά Βρία χτίσθηκε το 1910 στις πλαγιές των Πιερίων.

Περάσαμε την Κάτω Μηλιά, την μεσαία Μηλιά και συνεχίζουμε για την Άνω Μηλιά, δρόμος ανηφορικός.

Πήραμε πορεία για το καταφύγιο του Σ.Ε.Ο. Κατερίνης που ΄΄μετράει΄΄ περισσότερο από 80 χρόνια ζωής.

Η Άνω Μηλιά μας καλωσορίζει με την εκκλησία της την Αγία Παρασκευή. Η μόνη που σώθηκε από την καταστροφική μανία των Γερμανών ήταν η εκκλησία, προπαραμονές Χριστουγέννων του 1943.

Πρωτοκατοικήθηκε τον 17ο αιώνα.

Από εδώ πέρασε ο Κοσμάς ο Αιτωλός ( το 1763 μ. Χ. ) και τους μίλησε για την ορθοδοξία, τη σκλαβιά του γένους και την ανάσταση του. Σώζεται ακόμη και σήμερα ο σιδερένιος σταυρός που χάραξε σε μ ανάμνηση της επίσκεψης του και της διδασκαλίας του στην Πιερία.

Μετά τη μάχη της Μηλιάς 12 Απριλίου 1822 το χωριό καταστράφηκε από τους

Τούρκους. Κάπου κοντά και τα ερείπια του πύργου της θρυλικής κλεφταρματολικής οικογένειας των Λαζαίων.

Επέλεξαν την Άνω μηλιά για τους αγώνες τους. Οι Λαζαίοι έδρασαν στην ευρύτερη περιοχή του Ολύμπου αλλά και στην θάλασσα πριν την επανάσταση του 1821. Τουλάχιστον 400 άτομα της οικογένειας, θυσιάστηκαν στον αγώνα της επανάστασης.

Φθάσαμε στο καταφύγιο. Είναι ένας εξώστης στους πρόποδες του βουνού σε υψόμετρο 1150 μέτρων.

Με πανοραμική θέα προς τον Θερμαϊκό κόλπο και την πεδιάδα της Κατερίνης .

Η ανάβαση και η πορεία στο βουνό αρχίζει. Η ανάβαση στην αρχή της διαδρομής είναι απότομη για περίπου μισή ώρα, η δροσιά του δάσους έντονη.

Μας υποδέχεται, ένας ορεινός όγκος πνιγμένος στο πράσινο. Φυλλοβόλα δάση οξιάς, δρυς, καστανιές και πεύκα σε απαλύνουν την ψυχή. Πλατάνια, σφενδάμια και λυγαριές σχηματίζουν μοναδικά τοπία στις όχθες των ρεμάτων.

Ακολουθούμε το μονοπάτι, μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς, ανηφορικό, ανάσες βαριές, βήματα σταθερά.

Μονοπάτι ευδιάκριτο, καθαρό, σημαδεμένο. Ανεβαίνοντας ψηλότερα η Άνοιξη μέσα στο δάσος δροσιστιή. Τώρα οι αχτίδες του ήλιου ζωγραφίζουν τις πλαγιές, ανάσες καθαρού οξυγόνου παντού.

Το δάσος δείχνει να κοιμάται ακόμη να σιωπά, καθώς σκεπάζεται από τις θεόρατες οξιές και η πρωινή δροσιά μας προκαλεί ένα αίσθημα φρεσκάδας.

Πλούσια η άγρια ζωή.

Παλιότερα υπήρχαν, ζαρκάδια, ελάφια, λαγοί, αγριόχοιροι, ακόμη αρκούδες, λύκοι, τσακάλια. Σήμερα η αρκούδα έχει εξαφανιστεί, σπανίζουν οι λύκοι και τα τσακάλια, ο λαγός και το ζαρκάδι, ενώ το ελάφι τείνει να εξαφανιστεί. Παρέμειναν η αλεπού, ο σκίουρος, το κουνάβι, το αγριογούρουνο, μικρά αρπακτικά πουλιά, πέρδικες και ορτύκια.

Ακολουθούμε το μονοπάτι, συνεχώς κερδίζουμε ύψος. Χαμηλά χλόη αγριολούλουδα και αγριοφραουλιές που αρωματίζουν τον ουρανίσκο με την παραμυθένια τους γεύση.

Ξαφνικά θόρυβος από καθαρό γάργαρο τρεχούμενο νερό, φθάσαμε στην πηγή της νεότητας, όπου ρέει άφθονο κρυστάλλινο πόσιμο νερό. Μετά από πορεία μιας ώρας σε ένα παραμυθένιο δάσος συνεχίζουμε προς την κορυφή.

Νυχτοπερπατήματα άγριας ζωής διαγράφονται στο μονοπάτι. Εμείς απτόητοι ορειβατούμε…..

Συνεχίζουμε πάνω στη ράχη, ακολουθούμε το χείλος της πλαγιάς στην κόψη της βουνοπλαγιάς .

Φθάσαμε σε ξέφωτο, μπροστά μας ξεπροβάλλει λαμπερός και στεφανωμένος από χαμηλά σύννεφα ο μυθικός Όλυμπος.

Χίλιες λέξεις δεν αρκούν από αυτή την εικόνα που αντικρίζουν τα μάτια μας. Λίγο χαμηλότερα ο Τίταρος και ο κάμπος της Ελασσόνας.

Η κορυφογραμμή που ακολουθούμε στην συνέχεια μέσα από πυκνό σύννεφο, με το φως του ήλιου να φέγγει σταδιακά και να κάνει τους ίσκιους μας τεράστιους.

Μετά από πορεία 2 ωρών και μιας εύκολης σχετικά ανάβασης φθάσαμε στην κορυφή.

Από εδώ ψηλά θαυμάζουμε τις ακτές της Πιερίας, τις κορυφογραμμές του Αγιορείτικου Άθωνα και του Κίσαβου.

Μαζί μας και δυο φίλοι ορειβάτες από τον Ε.Ο.Σ. Κατερίνης

Επιστροφή…

Άλλη μια μέρα γεμάτη ορειβασία πήρε τέλος με επιτυχία.

Τσιαμούρας Νικόλαος

Σύλλογος Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας

ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ: ΠΙΕΡΙΑ ΟΡΗ

Κυριακή 7 Μαϊου

ΠΙΕΡΙΑ ΟΡΗ:  ΑΝΩ – ΜΗΛΙΑ  5 ΠΥΡΓΟΙ 1712μ. Υψομετρική Διαφορά (Υ.Δ.)712 μ Ώρες Πορείας (Ω.Π.)  4. Βαθμός Δυσκολίας (Β.Δ.) Β

Ο καιρός προβλέπεται καλός, απαραίτητος βασικός ορειβατικός εξοπλισμός.

Αναχώρηση 7:00 πμ από την Ελιά στο ύψος του μπάσκετ.

Αρχηγός ανάβασης Ν. Τσιαμούρας

ΠΙΕΡΙΑ: ΚΟΡΥΦΗ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ 2.035μ

ΠΙΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΣΧΟΒ 22ΙΑΝ2017

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

Εδώ στις καταπράσινες πλαγιές μυήθηκε ο ξακουστός Ορφέας την τέχνη του τραγουδιού και της ποίησης.

Μπήκαμε στο δάσος, η αύρα του καθαρού ορεινού αέρα εισβάλλει στα πνευμόνια μας, τώρα αφήνεσαι στην καθαρότητα του χιονισμένου τοπίου.

Βέροια –Σφηκιά –Ριζώματα –Ελατοχώρι .

Αργά  και απολαυστικά ξετυλίγεται  ο δρόμος  προς  το Ελατοχώρι  η διαδρομή  πανέμορφη, χιόνι παντού.

Η ποικιλία των κοιλάδων και των οροπεδίων με χαράδρες και διάσελα διαφοροποιούν το βουνό και η ποικιλομορφία της  βλάστησης το κάνει να ξεχωρίζει σε ομορφιά .

Είμαστε στην λεγόμενη  κατά την παράδοση  ΄΄ κοιλάδα του Παλατιού ΄΄. Είναι ο ορεινότερος Δήμος της Πιερίας, αφού  το 87% της έκτασης του είναι πάνω από το υψομετρικό όριο των ορεινών περιοχών  (400 μ. ) .

ΠΙΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΣΧΟΒ 22ΙΑΝ2017

Φθάσαμε στο Ελατοχώρι,  βρίσκεται σε υψόμετρο 800 μ. και έχει μεταφερθεί  από άλλη θέση , το παλιό Ελατοχώρι (παλιά ονομασία Σκουτέρνα ) που είναι δίπλα στο νέο οικισμό.

Ο νέος και πολύ περισσότερο ο παλιός οικισμός έχει εξελιχθεί σε ένα από τα καλύτερα ορεινά θέρετρα της Πιερίας.

Χαρίζει στο βλέμμα μας μια θέα πανοραμική, είναι όμορφα να ξυπνάς κάθε πρωί και να αντικρίζεις τον Όλυμπο  όταν ο καιρός το επιτρέπει και σήμερα  μας το επιτρέπει.

Σπίτια κτισμένα με γκρίζα πέτρα, ξυλοδεσιές, στέρεα δοκιμασμένα πράγματα που άντεξαν στο χρόνο.

Δείγματα λαϊκής μαστοριάς ορεινής κατοικίας  από το πετρόχτιστο ισόγειο,  έως το δίπατο με το κατώι  σαν χώρος αποθηκευτικός, αμπάρια για το στάρι το καλαμπόκι, τα καπνά,  κάδοι τυριών,  ο αργαλειός, τα χρειαζούμενα.

Τρακτέρ και ποτιστικά γύρω από το χωριό.  Μας εντυπωσιάζει η τοποθεσία του χωριού, η ρυμοτομία του και η κάτασπρη  πανύψηλη εκκλησία  του. ( Κωνσταντίνου και Ελένης ).

Στις  27  Ιανουαρίου 1944,   32 κάτοικοι εκτελέσθηκαν από τους Γερμανούς  για τη πολυπόθητη ελευθερία.

Μπαίνοντας στο χωριό και παίρνοντας πορεία για το χιονοδρομικό,  πυκνό δάσος από οξιές με χρώματα του Χειμώνα μας υποδέχεται .

Στις  νοτιοανατολικές πλαγιές των Πιερίων και σε υψόμετρο 1400 – 1800 μέτρων λειτουργεί το χιονοδρομικό κέντρο του Ελατοχωρίου.

Στη θέση ΄΄παπά – χωράφι ΄΄  όπου  αφήσαμε τα αυτοκίνητα, λειτουργεί αναψυκτήριο  και καταφύγιο ΄΄σαλέ΄΄.

Λειτούργησε  για πρώτη φορά  δοκιμαστικά το 2000 και επίσημα το 2001.

Βρισκόμαστε  στα Πιέρια όρη, εδώ  ζούσαν σύμφωνα με τη μυθολογία οι 9  Πιερίδες

ΠΙΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΣΧΟΒ 22ΙΑΝ2017

Νύμφες κόρες του Πιέρου και της Ευίππης προστάτιδες της ποίησης, της μουσικής , του τραγουδιού  και του χορού. μαγεύτηκαν τόσο πολύ από το θαυμάσιο περιβάλλον των Πιερίων, ώστε  παρέμειναν για πάντα στην περιοχή αυτή και το μελωδικό  τραγούδι τους αντηχούσε στις κορυφές και τα φαράγγια μέχρις ότου νικήθηκαν σε διαγωνισμό τραγουδιού από τις Ελικωνίδες Μούσες και μεταμορφώθηκαν από αυτές σε πουλιά.

Σύμφωνα με τον Νίκανδρο τα ονόματα τους ήταν Κολυμβάς, Ιυγξ, Κεγχρίς, Κίσσα , Χλωρίς, Ακαλανθίς, Νίσσα, Πιπώ και Δρακωντίς.

Με  τον σάκο στον ώμο και τα απαραίτητα η πορεία αρχίζει.  Οδοιπορούμε τώρα  στο δασικό δρόμο που περιτριγυρίζει και αγκαλιάζει τις πίστες  του χιονοδρομικού, το πολύ χιόνι που υπάρχει μέσα και γύρω από το δάσος  δεν μας άφησε να διαβούμε το μονοπάτι.

Μια φύση κατάλευκη  πλανεύτρα μας υποδέχεται.

Το καλωσόρισμα είναι αυθεντικό, βουνίσιο, για μια άλλη φορά συνειδητοποιώ πόσες εικόνες χάνουμε  κλεισμένοι στις τσιμεντοπόλεις.

Διαδρομή αφάνταστα  όμορφη.

Δρυς, οξιές, πεύκα και έλατα, χιόνι παντού.

Η φύση και σήμερα επιμένει να μας εκπλήσσει με την ήρεμη και σιωπηλή παρουσία της.

Ο κρυστάλλινος αέρας που ανεμπόδιστα διαπερνά το δάσος μας μεταφέρει μυρωδιές και ήχους γνώριμους.

Οι γλυκιές αποχρώσεις του λευκού  κυριαρχούν  στη φύση τριγύρω.

Πολλές  ανάσες  καθαρού  αέρα, τώρα μονοπάτι  ανηφορικό γύρω  μας τοπίο μαγικό.

Η ανάβαση δύσκολη, εμείς συνεχίζουμε …..

Φθάσαμε στις πίστες των σκιέρ, ελάχιστοι  ανεβοκατεβαίνουν ντυμένοι με ζωηρά χρώματα.

Αφήσαμε την πίστα που έχει το όνομα  της  Πολύμνιας  μια από τις  9 μούσες,  κόρη του Δία και της Μνημοσύνης.

Ανεβαίνοντας  ψηλότερα ο ήλιος ξεπροβάλλει και μας γεμίζει με την παρουσία του. Το χιόνι γίνεται  όλο  και περισσότερο.

Η υγρασία έντονη, ένας λευκός  χορός από άσπρα σύννεφα  μας κόβει την ανάσα. Βήματα αργά ο ένας  πίσω από τον άλλο.

Οδοιπορούμε  τώρα στην βουνοπλαγιά με ένα κρύο αέρα να σου τρυπάει τα κόκαλα, νοιώθεις ότι είσαι στο έλεος της φύσης. Τα γάντια και τους σκούφους  τα έχουμε φορέσει από ώρα.

Ο δυνατός αέρας , το κρύο και το πολύ χιόνι, δημιουργούν στην ομάδα ανάμικτα αισθήματα.  Συνεχίζουμε για την κορυφή.

Πήραμε το μονοπάτι της επιστροφής.

Επιστροφή με μια εικόνα πανέμορφη. Δεν χορταίνεις να κοιτάς τις μοναδικές εικόνες του Χειμώνα και του χιονισμένου τοπίου.

Απέναντι ο Όλυμπος ξεπροβάλλει μεγαλόπρεπα, στο βάθος η θάλασσα της Κατερίνης  και γύρω μας οι άλλες βουνοκορφές.

Η κοιλάδα κάτω χαμηλά βυθισμένη στην καταχνιά, εικόνες μοναδικές  τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τους Χειμωνιάτικους ουρανούς.

Εικόνες  πανέμορφες που δημιουργεί το φως του ήλιου με τα χρώματα της οξιάς, του πεύκου και του έλατου, σκεπασμένες με ένα άσπρο πέπλο ομίχλης  κάτω χαμηλά.

Φθάσαμε στα αυτοκίνητα,  επιστροφή…………….

Στις ακροποταμιές οι θεόρατες φτελιές, οι βελανιδιές , τα πλατάνια και τα σφενδάμια συνθέτουν τη δική τους χειμωνιάτικη πινελιά.

Σήμερα ορειβατήσαμε στις πλαγιές του βουνού, ακούσαμε τα μυστικά του ανυπόμονα, ζήσαμε την ομορφιά του, πήραμε κάτι από την γοητεία του.

 

Υ.Γ. Συγχαρητήρια σε όλους τους φίλους που έζησαν  αυτή τη μοναδική εμπειρία.

Τσιαμούρας Νικόλαος

Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας

Μονή Προδρόμου – Πολυδένδρι – Κορυφή Γκόλνα 1215μ

ΣΧΟ ΒΕΡΟΙΑΣ ΠΟΛΥΔΕΝΔΡΙ ΓΚΟΛΝΑ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Η μαγεία βρίσκεται παντού στη φύση…… σε κάθε μας διαδρομή…. σε κάθε μας βήμα.

Το βουνό ξυπνά μέσα μας ένα ακατέργαστο πρωτόγονο πάθος.

Πάθος για ζωή, για δράση, για περιπέτεια. Είναι ψέμα πως στο βουνό αισθάνεσαι μικρός.

Μικρός αισθάνεσαι στην πόλη, χαμένος ανάμεσα σε χιλιάδες ανόητα μικροπροβλήματα.

Ξημερώνει……ξημέρωσε όταν φύγαμε από την πόλη της Βέροιας, με τα χρώματα της ανατολής να φαίνονται στον ορίζοντα.

Περάσαμε την γέφυρα και την λίμνη του Αλιάκμονα. Ο Αλιάκμονας ποτάμι πανάρχαιο, μυθικό, που σύμφωνα με την μυθολογία σχηματίσθηκε την περίοδο των γεωλογικών ανακατατάξεων.

Την εποχή που στη Θεσσαλία βασιλιάς ήταν ο Δευκαλίων ( γιος του Προμηθέα ) ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει όλο το χάλκινο γένος των ανθρώπων από τους διεφθαρμένους. Από τον κατακλυσμό επέζησαν μόνο ο Δευκαλίων και η σύζυγος του Πύρρα .

Ο Αλιάκμονας αρχίζει το μακρύ ταξίδι του ( 297 χλμ. ) από την οροσειρά του Γράμμου. Οι Τούρκοι τον έλεγαν Ιντζί – καρά ( ψηλός και μαύρος ) και οι Σλάβοι Μπίστριτσα – γοργοπόταμος.

Ο ασφαλτόδρομος στριφογυρίζει δίπλα από το φράγμα του ποταμού και τα βαθιά φαράγγια. Τώρα ανηφορίζουμε στις βελανιδοσκέπαστες πλαγιές, φθάσαμε στη Μονή Προδρόμου.

Η μονή χτίσθηκε το 1326 στη θέση όπου βρισκόταν ένα παλιότερο, εξαφανισμένο σήμερα μοναστήρι του 9ου αιώνα, η μονή Λαζάρου.

Με τα χρόνια η μονή εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα μοναστικά κέντρα της Μακεδονίας.

Στη μονή μόνασαν κατά καιρούς σπουδαίες προσωπικότητες του ορθόδοξου μοναχισμού όπως ο κορυφαίος λόγιος, Θεολόγος και υπέρμαχος του κινήματος των Ησυχαστών Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.

Ο πολιούχος της Βέροιας Άγιος Αντώνιος ο Νέος, ασκήτεψε κοντά στη μονή σε μια σκήτη και ο Άγιος Διονύσιος του εν Ολύμπου το 1523 ο οποίος αναδιοργάνωσε τη μονή.

Σήμερα ζουν λίγοι μοναχοί, οι οποίοι διατηρούν τον ιστορικό χώρο απλά πανέμορφο με πεντακάθαρες αυλές γεμάτες με λουλούδια και βασιλικούς.

Αφήσαμε τη μονή Προδρόμου στα δεξιά μας και πήραμε τον δασικό δρόμο ανηφορικός, φθάσαμε λίγο πιο πάνω σε ένα ξέφωτο που είναι χώρος αναψυχής το καλοκαίρι

Το περιβάλλον πράσινο και φιλόξενο. Ανεβαίνουμε, μόλις περάσαμε το ρέμα – χωρίς απώλειες – και ανηφορίζουμε σε μονοπάτι βροχερό και καταπράσινο

Ένας βουνίσιος αέρας μας καλωσορίζει. Βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της διαδρομής.

Τώρα μονοπάτι χαμένο σε πυκνό δάσος από γαύρους και άλλα θαμνώδη.

ΣΧΟ ΒΕΡΟΙΑΣ ΠΟΛΥΔΕΝΔΡΙ ΓΚΟΛΝΑ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Μπήκαμε στο δάσος ορειβατούμε για τριάντα λεπτά της ώρας μέσα από ένα πανέμορφο τοπίο, εμείς φίλοι και μέλη του Συλλόγου ορειβάτες και εραστές της περιπέτειας, λάτρεις του βουνού και της φύσης.

Το περίγραμμα των καταπράσινων λόφων και βουνοπλαγιών διαγράφεται τριγύρω καθώς η μέρα προχωρά και ένα γλυκό φως αναδύεται από την πλευρά της ανατολής.

Ακολουθώ τα βήματα των προπορευόμενων….. Η σιλουέτα τους διαγράφεται μυστηριακή, απόμακρη, φορτωμένοι με τα σακίδια τους.

Μου χαμογελούν.

Το χαμόγελο τους είναι πραγματικά ζεστό, άμεσο. Κουράστηκα να βλέπω πια αυτό το υποκριτικό χαμόγελο της καθημερινής συναλλαγής.

Γυρεύουμε την περιπέτεια. Προσπαθούμε να αποδράσουμε από τον καναπέ και τις καφετέριες. Θέλουμε να ζήσουμε και κάθε φορά κάτι το διαφορετικό.

Τριγύρω η περιοχή ένα απέραντο καταπράσινο λιβάδι από λόφους και υψώματα.

Αφήσαμε πίσω μας το δάσος, βγήκαμε σε ξέφωτο, αναμφίβολα το γραφικότερο κομμάτι της διαδρομής.

Από εδώ αντικρίζουμε τα βαθυπράσινα βάθη των φαραγγιών και τα νερά του φράγματος του ποταμού Αλιάκμονα. Ο δασικός δρόμος μακρύς και στο έλεος του ρομαντικού ήλιου, τριγύρω χωράφια χέρσα, περάσαμε και δεύτερο ρέμα χαμένο στην κυριολεξία σε δάσος με πανύψηλα δένδρα.

Το δάσος ιδιαίτερα εντυπωσιακό μας υποδέχεται στην απόλυτη σιωπή του.

Αρχέγονο, απείραχτο, ονειρικό, άλλοτε απόμακρο άλλοτε νοσταλγικό μας καλωσορίζει.

Βρισκόμαστε στα Πιέρια όρη. Τα μυθικά Πιέρια απλώνονται βορειοδυτικά του Ολύμπου. Εδώ κατοικούσαν οι πιερίδες νύμφες. Θυγατέρες του Πιέρου και της Ευίππης.

Πλούσια η χλωρίδα στην περιοχή με τα πανέμορφα δάση της και τα σπάνια αγριολούλουδα της. Ζαρκάδια, αλεπούδες, αγριογούρουνα, κουνάβια, λαγοί, σκίουροι, μικρά πουλιά πέρδικες και ορτύκια.

Συνεχίζουμε, τώρα ο δασικός δρόμος , τώρα μονοπάτι ανηφορικό με τις πέτρες να δυσκολεύουν την πορεία μας, περάσαμε και το τελευταίο δύσκολο σημείο, στα δεξιά μας πυκνό δάσος πεύκων…….. φάνηκαν τα πρώτα σπίτια του χωριού.

Ανηφορίζουμε με μόνη συνοδεία τους ήχους του βουνού. Μια αίσθηση ειρήνης πλανάται γύρω μας. Τα δένδρα ξεπροβάλλουν σαν ξωτικά παραμυθιού. Νοιώθουμε δέος και θαυμασμό για όλη αυτή την ομορφιά. Απολαμβάνουμε την ερημιά και την ησυχία του δάσους. Τριγύρω εικόνες ποτισμένες με μια γεύση ρομαντισμού και αθωότητας. Πλησιάζουμε στο Πολυδένδρι.

Το χωριό μας υποδέχεται σε υψόμετρο 700 μέτρων ήσυχο και λαμπερό σε ένα πανέμορφο τοπίο, με πεντακάθαρο βουνίσιο αέρα και κρυστάλλινα νερά .

Το Πολυδένδρι μέχρι το 1926 ονομαζόταν ΄΄ Κόκοβα΄΄ . Οι πρώτοι κάτοικοι και ιδρυτές του χωριού ήταν γηγενείς καθαρόαιμοι Έλληνες Μακεδόνες. Πολύ φιλόξενοι και πατριώτες. Υπήρξε κέντρο των Πιερίων από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας μέχρι και τις αρχές του 1960.

Η Κόκοβα γίνεται γνωστή από τα κιτάπια του ιεροδικείου της Βέροιας λόγω των καπεταναίων που δρούσαν στην περιοχή την περίοδο της Τουρκοκρατίας, με γνωστότερο τον καπετάν Συρόπουλο.

Ακόμα και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λένε, σημάδεψε το σημείο του σταυρού που σώζεται μέχρι και σήμερα στη γέρικη βελανιδιά μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Μέγα Άγιο Αθανάσιο – πατριάρχης Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου – για 46 ολόκληρα χρόνια. Γεννήθηκε το 297 μ. Χ. και πέθανε το 373μ. Χ. στην Αίγυπτο. Η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο στις 18 Ιανουαρίου.

Συνεχίζουμε για την κορυφή Γκόλνα και το ξύλινο πυροφυλάκιο.

Αφήνουμε το χωριό η φωνή του παπά στην λειτουργία της ημέρας αντηχεί ακόμη και πήραμε την ανηφόρα. Βγήκαμε σε ξέφωτο, τώρα ορειβατούμε σε δασικό δρόμο. Με μόνη συντροφιά τον θόρυβο των ξαφνιασμένων πουλιών και το ρέμα στα δεξιά μας συνεχίζουμε την ανάβαση.

Μπήκαμε σε πυκνό πανέμορφο δάσος με πανύψηλες οξιές από εδώ και τώρα πλέον αρχίζει το ταξίδι στο όνειρο.

Ορειβατούμε σε ανηφορικό μονοπάτι χαμένο κάτω από λυγερόκορμες οξιές τυλιγμένες στην μελαγχολία του Φθινοπώρου. Η φύση τριγύρω πλημμυρισμένη από Φθινοπωρινές μυρωδιές, τα βήματα μας βουλιάζουν σε βαθύ στρώμα πεσμένων φύλλων. Βουλιάζουν και ανασύρονται ξανά και πάλι πιο πέρα σε απόσταση ενός βήματος.

Χάνομαι για λίγο στα ονειροπολήματα μου.

Μια αίσθηση ειρήνης πλανάται γύρω μας, τα δένδρα ξεπροβάλλουν τεράστια και μας τυλίγουν.

Απολαμβάνουμε την ερημιά και την ησυχία του δάσους, Νοιώθεις δέος και θαυμασμό για όλη αυτή την ομορφιά. Όλα γύρω μας σιωπηλά δέχονται το πεπρωμένο τους, παιδιά της ίδιας μάνας γης μόνοι εμείς, τα ζώα , τα πουλιά, τα δένδρα…,,,,, να είμαστε αθόρυβοι και προσεκτικοί σήμερα.

Μετά από μια ήπια ανάβαση ανάμεσα σε πυκνά δάση οξιάς φθάσαμε σε ξέφωτο στη θέση Γκόλνα ( που σημαίνει ύψωμα βουνού) σε υψόμετρο 1215 μέτρων.

Επιστροφή ……..

Ήταν μια θαυμάσια πορεία , 6 + 30 ωρών.

Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, άλλη μια μέρα ορειβασίας κοντά στη φύση τελείωσε με επιτυχία.

Συγχαρητήρια σε όλους Εμάς !

Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων ορειβατών Βέροιας

Τσιαμούρας Νικόλαος

Επόμενη εξόρμηση : Πολυδένδρι-Γκόλνα (Πιέρια)

Την Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016 θα πραγματοποιηθεί ανάβαση από το Μοναστήρι την θέση Γκόλνα (1235μ) και στο Πολυδένδρι στα Πιέρια. Η διαδρομή είναι όμορφη, μέτριας δυσκολίας.

Ώρες πορείας περίπου 4-5.  Παρακαλούνται οι ορειβάτες να έχουν χειμερινό ορειβατικό εξοπλισμό (αδιάβροχο, μποτάκια, γκέτες, γάντια κτλ). Ραντεβού για αναχώρηση στο μπάσκετ της Ελιάς στις 07:30.
Αρχηγός ανάβασης: Διαμαντής Γιαννουλάκης

Για ενημέρωση καιρού στην περιοχή εξόρμησης πατήστε ΕΔΩ.

Σας περιμένουμε όλους!!!

Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι την Παρασκευή το βράδυ στην παρακάτω φόρμα, μέσω Facebook & στο teo@sxo.gr

Ονοματεπώνυμο(απαιτείται)

Τηλέφωνο Επικοινωνίας(απαιτείται)

Email(απαιτείται)

Σχόλιο(απαιτείται)

Υποβολή

Δ

Επόμενη εξόρμηση : Αρβανίτης 2023m.

Την Κυριακή 18 Ιανουαρίου, περπατάμε στο Χ/Κ Ελατοχωρίου. Σκοπός μας η κορυφή Αρβανίτης 2023m. Ραντεβού στο πάρκο της Έληάς (πάρκινγκ τουριστικών λεωφορείων)στις 8:00 το πρωί.
Σας περιμένουμε όλους!

Επόμενη εξόρμηση : ΒΕΡΓΙΝΑ-ΓΑΛΑΚΤΟ

Την Κυριακή 4 Ιανουαρίου, περπατάμε από την Βεργίνα στο Γαλακτό, σε μία εύκολη, απολαυστική και γιορταστική πορεία. Ραντεβού στο πάρκο της Έληάς (πάρκινγκ τουριστικών λεωφορείων)στις 8 το πρωί.
Σας περιμένουμε όλους!

ΠΙΕΡΙΑ ΟΡΗ 30η Β.Ο.Σ. Κορυφές Σαρακατσάνα 1680 μ.–Αρβανίτης 2023μ

ΠΙΕΡΙΑ    ΟΡΗ

30η  Βορειοελλαδική Ορειβατική Συνάντηση

( Κορυφές  Σαρακατσάνα 1680 μ.  –  Αρβανίτης 2023μ.)

Σάββατο  – Κυριακή  29- 30 Ιουνιου 2013

Ορειβατούμε στο βουνό, στο αιώνιο σύμβολο της δημιουργίας που στάθηκε βωμός πατριωτικής θυσίας , παλληκαριάς και λεβεντιάς.Το βουνό είναι ένας προορισμός που ανεβάζει το σώμα και την ψυχή, ανανεώνει τη σκέψη και καθαρίζει το μυαλό.

Πιέρια ( θέση Γκόλνα) υψόμετρο 1235μ.

Σάββατο 18 Κυριακή 19 Μάιου  2013

Συνάντηση Περιφέρειας Ορειβατών Κεντρικής Μακεδονίας

 Το βουνό μας προσκαλεί φιλικά με κάθε πλαγιά του, με κάθε κορυφή του, οι στιγμές αποκτούν σημασία καθώς προσπαθείς να γεμίσεις παραστάσεις με όλες σου τις αισθήσεις.Το δάσος  ιδιαίτερα εντυπωσιακό τους υποδέχεται στην απόλυτη σιωπή του.Αρχέγονο, απείραχτο, ονειρικό, άλλοτε απόμακρο άλλοτε νοσταλγικό τους καλωσορίζει…

2η Συνάντηση Περιφέρειας 2013 – Πολυδένδρι Ημαθίας (ΣΧΟ Βέροιας)

H συνάντηση τελικά θα γίνει στις 18-19 Μαϊου στο χωριό Πολυδένδρι Ημαθίας, το οποίο βρίσκεται 22,5 χλμ από τη Βέροια (δρόμος προς Βεργίνα), 22χλμ. από Ελατοχώρι Πιερίας και 44χλμ. από Βελβενδό σε υψόμετρο 760μ.

ΠΙΕΡΙΑ ΟΡΗ Κορυφή Φλάμπουρο (2914) και Τούρλα ( 2104)

ΠΙΕΡΙΑ  ΟΡΗ

 Κορυφή Φλάμπουρο (2914) και Τούρλα  ( 2104)
Κυριακή  14 Απριλίου 2013

Η ομορφιά του τοπίου είναι εξαιρετική και η διαδρομή στις πλαγιές και τις βουνοκορφές στα Πιέρια ζωντανεύουν τις αισθήσεις.Βρισκόμαστε στη γη των 9 Μουσών …………….Το μελωδικό  τραγούδι τους αντηχεί ακόμη στις βουνοπλαγιές  και στα φαράγγια.

ΠΙΕΡΙΑ – κορυφή Λαπούσι 2020m.

ΠΙΕΡΙΑ – κορυφή Λαπούσι

Υψόμετρο 2.020 μ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 20 Ιανουαρίου 2013

 

Η αύρα του καθαρού ορεινού αέρα εισβάλλει στα πνευμόνια μας, τώρα αφήνεσαι στην καθαρότητα του χιονισμένου τοπίου.Μπήκαμε στο δάσος,  φωνές και ήχοι γνώριμοι μας καλωσορίζουν.Βέροια –Σφηκιά –Ριζώματα –Ελατοχώρι .  Αργά και απολαυστικά ξετυλίγεται ο δρόμος προς το Ελατοχώρι η διαδρομή πανέμορφη.

Πιέρια ( θέση Γκόλνα) υψόμετρο 1235μ.

Πιέρια  ( θέση Γκόλνα) υψόμετρο 1235μ.

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

 Το βουνό μας προσκαλεί φιλικά με κάθε πλαγιά του, με κάθε κορυφή του, οι στιγμές αποκτούν σημασία καθώς προσπαθείς να γεμίσεις παραστάσεις με όλες σου τις αισθήσεις.

ΑΝΩ – ΜΗΛΙΑ 5 ΠΥΡΓΟΙ

Υψόμετρο 1712 μέτρα

 Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Βρισκόμαστε στη δυτική πλαγιά των Πιερίων στα όρη των Μουσών. Τα Πιέρια μαζί με τον Τίταρο αποτελούν τη βόρεια συνέχεια του Ολύμπου. Ψηλότερη κορυφή το Φλάμπουρο 2.190 μ.Αφουγκράζεσαι τους ήχους της φύσης, πάνω στο μονοπάτι ακούς μύθους και ιστορίες.Περάσαμε τον ποταμό Αλιάκμονα, ιερός θεός των Μακεδόνων. Από το  (άλας, θάλασσα και το άκμων -αμόνι). Ποτάμιος θεός, γεννήθηκε από τον Ωκεανό και την Τηθύ ( κόρη του ουρανού και της γης).